Etimolodjeye

candjî

Svierba do viebe « sohaitî »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sohait sohaits

sohait omrin

  1. çou k’ on sohaite.
    • Dismetant ki dj' l' a po cpagneye,
      Dj' a l' dada di tos mes sohaits,
      Ca dji vs pou dire ki dj' so sogneye
      Fén pareye ki les ptits oujheas. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Mi p’tit bouname" (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. a sohait : bråmint, timpesse
  2. esse a sohait : esse a pont
    • Rade èle si clintche po d’ner s’ côp d’ oûy
      èt, dimètant qu’ine bone hinêye
      di novê pan v’s-èl hape å nez,
      on veût candjî l’ air di s’ vizèdje.
      Quéle aweûre ! I sont-st-à sohait !Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, On sètche lès pans, 1935.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
sohait