sohait
Etimolodjeye
candjîPrononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔ.ˈhɛ/ /su.ˈwe/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔ.ˈhɛ/
- Ricepeures : so·hait
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
sohait | sohaits |
sohait omrin
- çou k’ on sohaite.
- Dismetant ki dj' l' a po cpagneye,
Dj' a l' dada di tos mes sohaits,
Ca dji vs pou dire ki dj' so sogneye
Fén pareye ki les ptits oujheas. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Mi p’tit bouname" (fråze rifondowe).
- Dismetant ki dj' l' a po cpagneye,
Ratourneures
candjî- a sohait : bråmint, timpesse
- esse a sohait : esse a pont
- Rade èle si clintche po d’ner s’ côp d’ oûy
èt, dimètant qu’ine bone hinêye
di novê pan v’s-èl hape å nez,
on veût candjî l’ air di s’ vizèdje.
Quéle aweûre ! I sont-st-à sohait !— Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, On sètche lès pans, 1935.
- Rade èle si clintche po d’ner s’ côp d’ oûy