råvion
Etimolodjeye
candjîSvierba do viebe « råvyî », avou l’ cawete « -ion »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀɒː.vjɔ̃/ /ʀɑː.vjɔ̃/ /ʀoː.vjɔ̃/ /ʀɔː.vjɔ̃/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å)
- (pa rfrancijhaedje) /ʁa.vjɔ̃/ /ʁɔ.vjɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wi.ˈŋɛt͡ʃ/
- Ricepeures : rå·vion
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
råvion | råvions |
råvion omrin
- sondje.
- Ele si pormoenne a pîs dschås Ledjire come on påwion Divins tos mes råvions — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
- sacwè k' on råveye après.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- pitite istwere k' on raconte.
- Et, cwand c' est k' e l' ivier, do tins des longuès shijhes,
Li scrinî, tot halcrosse, contéve ci råvion la,
I n' mankéve måy do dire ås djonneas k' el schoûtént :
«Et vola, mes efants, come li tchinne s' a rvindjî !»
— Henri Simon, "Li rvindje di l' åbe (fråze rifondowe). - C' esteut la k' nos grands-peres, astaplés come des royes,
Divant l' legne ki blaméve, racontént sins façon
Å manaedje rapoûlé, les contes et les råvions
Ki fjhént påmer d' rire ou ki dnént l' tchå di poye
— Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 8 (fråze rifondowe).
- Et, cwand c' est k' e l' ivier, do tins des longuès shijhes,
Parintaedje
candjîLoukîz a : « råvyî »
Sinonimeye
candjîsacwè k' on råveye après
pitite istwere k' on raconte
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- råvion : R13
Li mot n’ est nén dins : E203