Loukîz eto : pës.

Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pés », el pout stitchî vaici.; li halcrosse S a stî wårdé po fé ene diferince léjhåve avou l' omofone «».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
pés

pés omrin

  1. (antomeye des biesses) troke di deus u cwate tetes al vatche, berbis, cavale.
    • Nosse gade atrape do pés Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Les pés plins d’ laecea fjhént stitchî leus tetes,
      Et les roedès cawes, po n’ nén piede li pleu,
      Flaxhént leus flantchi, tchessant les moxhetes,
      Ki l’ ombion del shijhe aveut fwait tni coeLouis Lagauche, « Li p’tit hièrdî », Tchant I, Hanèsse èt Magrite (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. cwand on vént d’ å lon, les vatches ont todi des gros pés / cwand on vént då lon, les vatches ont todi des gros pés
  2. apicî l' boû på pés ; tini l' boû på pis Motî d’ Bastogne.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
troke di deus u cwate tetes

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike pés so Wikipedia