ourteye
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « ŭrtīca », do viebe « urere » (broûler).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /uːʀ.ˈtɛy/ /uʀ.ˈtɛy/ /uʀ.ˈtey/ /uʀ.ˈtiːy/ /oːʀ.ˈtiːy/ /waːʀ.ˈtiːy/ /ɔʀ.ˈtiːy/ /ɔʀ.ˈtʀiːy/ ; (betchfessî ey)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /uːʀ.ˈtɛy/
- Ricepeures : our·teye
-
Mwin broûlêye pa des ourteyes
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ourteye | ourteyes |
ourteye femrin
- (plante) plante ki pike, ki l’ sincieus no, c’ est : Urtica dioica.
- Dj’ a stî piké pås ourteyes. — Motî do Virwin (fråze rifondowe).
- Gn a des ourteyes k’ ont crexhou tot do long d’ noste håye. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- il a stî tchaire dins les ourteyes, il a ses djambes plinnes di dôsses. — Motî del Fagne et del Tieraxhe (fråze rifondowe).
- Et dji tuze adon k' e pazea del veye,
–K' i soexhe hozlé d' rôzes ou d' ourteyes–
Cwand ns croejhlans l' amour, nos l' divréns ratni— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Qwand n' creûh’lans l'’amour" (fråze rifondowe).
- ôte plante, di puzieurès sôres, k’ ont l’ minme cogne ås dintêyès foyes, del minme famile u nén.
- (imådjreçmint) metchante feme.
- Sins rvindje, il a ridé d’ ene rôze so ene ourteye. — Camille Delvigne (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîParintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîw. do Mitan, Basse Årdene, w. do Levant, w. do Coûtchant
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike ourteye so Wikipedia