Loukîz eto : onguê.

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
ongue ongues

ongue femrin

  1. pitite plake di coine k' i gna å dbout des doets et des årteas d' ene djin.
    • I djemixh ou dschire avou les ongues,
      Li payasse wice k' est coûtchî dssus. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.149, « Lu tchin djalos » (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

verni ås ongues

Omofoneye possibe

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
coine å dbout des doets