mantchete
Etimolodjeye
candjîBodje « mantche », avou l’ cawete « -ete »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mɑ̃ː.ˈt͡ʃɛt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɑ̃t͡ʃ.ˈɛt/
- Ricepeures : man·tchete
-
Sins 1
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
mantchete | mantchetes |
mantchete femrin
- betchete del mantche.
- Des mantchetes tricotêyes — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Des mantchetes di fene toele — Motî Haust (fråze rifondowe).
- pårteye di djeu de beyes, d' on metou djeu d' cwårdjeus.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- (sessouwalité) (vî mot) (rabaxhanmint) margougnaedje d' efant, fijhaedje d' inmer les cis do minme seke.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratourneures
candjî- fåfiler des mantchetes.
- fé mantchete : wangnî l' bourlåd, ramassî l' bolêye.
- diner dvins l’ mantchete : hanter, coutchî avou des djonnes omes.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîpårteye di djeu de beyes, d' on metou djeu d' cwårdjeus
- Francès : partie de jeu de quilles, certain jeu de carte
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | mantchete | mantchetes |
femrin padrî | mantchete | mantchetes |
femrin padvant | mantchete | mantchetès |
mantchete omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame..
- « C’ e-st on valet, c’ e-st ene flotchete ! »
Brait l’ saedje-dame, ki n’ est nén mantchete,
Tot-z aboutant on gros valet,
Ossu crås k’ on djonnea d’ moulet !— Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.128, « C’èst-on valèt !» (fråze rifondowe).
- « C’ e-st on valet, c’ e-st ene flotchete ! »
Sipårdaedje do mot
candjîw. do Levant (Vervî)
Ratournaedjes
candjîmantchete