licoine
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « licorne » (minme sinse), lu-minme d' on riscôpaedje (distroclaedje) do bodje itålyin « alicorno », fwait avou on ridaedje N/L, do tayon-bodje latén « unicornis » (a ene coine); (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2007).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /li.ˈkwan/ /li.ˈkwɛn/ /li.ˈkoːn/ (betchfessî oi)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /li.ˈkwan/ aschoûtez lu
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : li·coine
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
licoine | licoines |
licoine femrin
- (no d’ tolu) forveyowe biesse, come on tchvå avou ene coine so s' front.
- Après ene houbonde, sol waitroûlêye, gn a aparexhou on persounaedje di binde d’ imådjes, come on blanc tapiné poûtrin, avou ene sacwè ki lyi stitchive so s’ front. Ene licoine ! — Lucyin Mahin, dins «les troes d’ å lon».
Rilomêye do mot
candjîLi mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke
- «Li cwacwa del licoine»: tite d' on Tintin