harpe
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « harpe » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /haʀp/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /haʀp/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
harpe | harpes |
harpe femrin
- (muzike) sôre d’ instrumint d’ muzike, ås coides tindowes so des bwès, ki s’ sitampe al tere, et k’ on djowe avou les deus bresses metous onk di tchaeke costé.
- Nonård s’ aveut ritnou al harpe, ehertcha cisse-ciale sor lu — Dieudonné Salme (fråze rifondowe).
- Té ezès coides del harpe, li vint Prind l’ hôte futaye po on grand psåme — Henri Bragard (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Mots vijhéns
candjîRatournaedjes
candjîharpe
- Francès : harpe (fr)
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike harpe so Wikipedia.
Prononçaedje
candjî- AFE : /aʁp/ (Paris) ; /ˈaʁ.pə/ (Nonne del France)
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
harpe | harpes |
harpe femrin
- (muzike) harpe (mot scrît e francès come e walon, mins prononcî diferinnmint).
- (mot do bastimint) dint d' moice.
Ratourneures
candjî- harpe d’attente : plaistadiu