plaistadiu
Etimolodjeye
candjîSustantivaedje di : «plait-st a Diu», ca on n' saveut nén si on pôreut ragrandi on djoû l' bastimint.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /plɛːs.ta.ˈdjy/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : plais·ta·diu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
plaistadiu | plaistadius |
plaistadiu omrin
- (mot do bastimint) pire ou brike ki vént foû d' on meur, po ragrandi l' måjhone, s' il astchait.
- End aveut i rmetou d’adrame (…) racwèrder des novias mwelons ås plaistadius essoctés dispoy des razanêyes — Jean-Pierre Dumont, Tot tournant les pådjes (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjî- (pire ou brike tote seule) dint d' moice
- (tot l' meur avou des brikes ki stitchèt): moices
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike plaistadiu so Wikipedia