gosse
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « gustum »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɡɔs/ /ɡus/ /ɡu/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɡɔs/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
gosse | gosses |
gosse omrin
- onk des cénk sinses, li ci do sawoura.
- sawoura.
- Ossu tote li tåvlêye
Ni trovéve nén des mots beas assez po vanter
Li fén gosse di tot çou k' on siervéve å diner. — Joseph Kinable, Les crostillons, 1889, On régal, p.17 (fråze rifondowe).
- Ossu tote li tåvlêye
- eveye di magnî, d' aveur bon d' magnî et d' sawourer çou k' on magne (et, pa stindaedje, aveur bon d' viker)
- Cwand dji pinse ki l’ bouneur, (...) i n’ è fåt k’ ene piceye come ene piceye di sé Po dner do gosse a l’ veye — Paul Stienlet (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) estance di çou ki nos ahåye.
- Mins, come dji so todis flåwe èt hal’crosse,
Et qu’dj’a so m’tåve dès prudjes èt dès ôl’mints,
Ni v’côrcîz nin, si, po scrîre sorlon m’gos’,
Dj’a hèré m’pène èl botèye… ås lav’mints ! — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.171.
- Mins, come dji so todis flåwe èt hal’crosse,
- plaijhi, contintmint.
- Dji dmeure al Bele Fontinne come on halcrosse, sins gosse, sins volté, mi dmandant a tote eure : Vike t i co ? Vike t i co ? — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.6 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- c’ est l’ cosse ki fwait l’ gosse
- fé piede gosse so
- pitit gosse : preferé amagnî.
- Djel candôzéve come on ptit roy, dji lyi coujhnéve tos ses ptits gosses. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.121 (fråze rifondowe).
- tchaeconk si gosse
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîestance di çou k' i nos ahåye
- Francès : goût (fr), préférence (fr)
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
gosse | gosses |
gosse omrin gosse (mot scrît e francès come e walon, mins k' a des sinses diferins)