dizôre

Walon (Rifondou)

Alofômes di d(i)-

Plinne cogne	Sipotcheye cogne
dizôre	dzôre

Etimolodjeye

Bodje «ôre», avou l’ betchete « dis- ».

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /di.zõʀ/
• Ricepeures : di·zôre

Sustantif

singulî	pluriyal
dizôre	dizôres

dizôre omrin

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

1. estance d' ene plaece ki n' est nén bén rindjeye. I gn a on bea dizôre e s' manaedje. Mi, dji n' såreu viker dins li dzôre. rl a: ôre. F. désordre.

2. estance di djins ki s' margayèt. C' est ç' cånoye la k' a-st apoirté l' dizôre e m' måjhone. rl a: bisbisse. F. désaccord, brouille. esse en on dizôre esse e margaye. F. être en froid.

3. tourmint. F. tourment.

1. • Vis rnovler l' tchinne di poennes
     K' on té dizôre foirdja
     Ci sereut fé rpielter
     Meye låmes a mes påpires. — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.62-63, Djônèsse è doû (1933) (fråze rifondowe).

fé dzôre a ene sakî el tourminter.

Disfondowes: dizôre, dèzôrde, dèzorde, d(i)zôⁿre.

Parintaedje

• dizôrner, dizôrné
• dizôrnant, dizôrnance
• dizôrnaedje, dizônmint
• dizônreye