dizôrné

Walon (Rifondou)

Alofômes di d(i)-

Plinne cogne	Sipotcheye cogne
dizôrné	dzôrné

Pårticipe erirece

	singulî	pluriyal
omrin	dizôrné	dizôrnés
femrin	dizôrnêye	dizôrnêyes

1. pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: « dizôrné ».

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	d(i)zôrné	d(i)zôrnés
femrin padrî	d(i)zôrnêye	d(i)zôrnêyes
femrin padvant	d(i)zôrnêye	d(i)zôrnêyès

dizôrné omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

1. ki n' sait pus cwè, ki n' a pupont d' ôre dins ses tuzaedjes.
   • Ké cale cwand l' ôrlodje est astok: on est tot dzôrné.

Sinonimeye

dibrôlé, diswaibyî

Ratournaedjes

F. décontenancé, émotionné, désemparé, désorienté.

1. peneus.
   • Li grand bwès lyi shonne si dzôrné, enute, minme avou les gréves et les måvis ki shoflèt (J. Calozet).

   rl a: disbåtchî, disbeli, disnorté, catibulé, discatibulé, troublé.

   F. triste, désolé(e), consterné(e), déconcerté(e).

Coinrece Payis d' Lidje & Årdene.

1. • Tante Mareye a chamté d' ses pus vite po vni rdjonde Sofeye, si dzôrnêye. — Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).