Etimolodjeye

candjî

Bodje « djusse » (avou on ristitchî T) avou l’ cawete « -mint ».

Prononçaedje

candjî

Adviebe

candjî

djustumint (nén candjåve)

  1. djusse a ç' moumint la.
    • Il a-st arivé djustumint come si feme s’ eraléve.
    • On oya ene poye, djustumint. Cisse-ciale si plindeut di passer s’ veye divins ene pitite gayole k’ ele ni s’ î åreût ddja polou rtourner dvins Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • Dji l’ aléve djustumint dire.
    • Dji cwire on ratrait a houte del plouve et c' est djustumint cisse-cial ki mel trouve, a moens ki ç' ratrait la n' soexhe k' on côp d' såbe e l' aiwe ca dj' èn a ddja tant veyou des muzêyes !Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 9 (fråze rifondowe).
  2. come di djusse.
    • C’ est djustumint paski vos l’ savoz fé tot seu ki dj’ vos lai fé.
  3. d’ ene djusse, coreke, vraiye, sipepieuse manire.
    • Vos av råjhon, c’ est djustumint dit !
    • Mins c’ esteut ene tecnike tolminme foirt distrujhante, et cobén fé berwete ca on n’ avindeut nén todi l’ må djustumint assez Lucyin Mahin, ratournant José Schoovaerts dins Gama-coûte.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
a ç' moumint la
d' ene sipepieuse manire