dimande

Walon (Rifondou)

Plinne cogne	Spotcheye cogne
dimande /dimãt/	dmande /nmãt/

Etimolodjeye

Svierba do viebe «dimander»

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /dimãt/ /dimɔ̃t/ /dymãt/ /dimɔ̃t/ /dmãt/ /dɛmãt/ /dəmãt/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /dimãt/

Sustantif

singulî	pluriyal
dimande	dimandes

dimande femrin

1. sacwè k' on dmande, al vwès ou tot scrijhant.
   • Dj' a bén rçû vosse dimande.

Pwaire minimom

Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke

• "Ene dimande e mariaedje" : pîce di teyåte ki Paul Marchot et Auguste Vierset ont dit aveur sicrît.

Sinonimeye

• ricwesse, dimandaedje, ricwestaedje

Ratournaedjes

sinse do mot k' est ratourné

• Francès : demande ^(fr)

Codjowas

dimande

1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « dimander ».
2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « dimander ».
3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « dimander ».
   • Dji m' dimande si dji reve ubén si dji so disvoyeye dins ene måjhon d' fôs. — Arthur Masson (fråze rifondowe).
   • I gn a la èn ome ki vs dimande.

Parintaedje

mande (sibetchtaedje dins : mande escuze)