daegne
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « daegne », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dɛɲ/ /daɲ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dɛɲ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
daegne | daegnes |
daegne femrin
- tere (poûssire).
- I n’ vierè pu k’ on ptit boket d’ daegne, tote buruteuse. — Chantal Denis (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- a daegne : al tere.
- Nos nos metans a djnos, nos rtirans no calote, et no clapans nos orayes a daegne, e rastenant no-n alinne. — Firmin Callaert (fråze rifondowe).
- shijh pîs dzo l’ daegne : moirt ey eteré.
- Cwand l’ moirt serè shijh pîs dzo l’ daegne
Il iront boere, sins minme sondjî
Ki leu toû shût, a ene daegne. — Willy Félix (fråze rifondowe).
- Cwand l’ moirt serè shijh pîs dzo l’ daegne
- dins l’ fond del daegne : dins l’ fosse (houyire).
- Nos mindjéns l’ boket d’ pwin d’ agaesse e sondjant å må k’ no pa aveut yeu pol wangnî dins l’ fond del daegne, la eyu çki l’ solea n’ lût djamåy. — Firmin Callaert (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîE rfondou walon :
- daegne : R13