Loukîz eto : daegne, Daegne.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje vî francike * « danea » k' a dné l' almand « Tenne » eyet l' neyerlandès « den »

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
daegn daegns

daegn omrin

  1. plaece k’ on bate, el gregne.
    • Dimwin, vos vs ploz siervi del fonne
      Et cscheure, li daegn est si bon. Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).
    • Mins, come i d’meûre co dès groubiotes
      qui l’îpe roûvèye, li pèsante wèle
      passe tot wîgnant sol tére tote hole
      èt v’s-èl sipate tot come on dègn
      Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, Li sèmèdje.
    • L' aloye tchante a plin gozî ; les floyeas, zels ossu, tchantèt a leu manire sol daegn Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 32 (fråze rifondowe).
  2. balêye plaece, sins rén ki crexhe.
    • On-z etind les erelêyès coxhes peter leus ewaerêyès crinires sol buruteus daegn. Pierre Lazard (fråze rifondowe).
    • On sôdård si tneut pa dzeu, so on daegn ewou çk’ i gn aveut, d’ après çou ki dj’ poleu vey, k’ on foirt long mastea. Lorint Hendschel.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

(sinse 1)

(sinse 2)

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
plaece k’ on bate
  •   Francès : aire de battage
balêye plaece