caresse
Etimolodjeye
candjîSvierba do viebe «caresser» calcaedje do francès « caresse » (minme sinse)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ka.ʀɛs/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ʀɛs/
- Ricepeures : ca·resse
Sustantif
candjîcaresse
singulî | pluriyal |
---|---|
caresse | caresses |
femrin
- tinrûle fiestixhaedje.
- I sourdixh des fleurs, des caresses,
Ki l’ avni por zels a prusti— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.51, “Hureux Jous” (fråze rifondowe). - N’ oyéz-v' nin l’ huflèt dè måvi?…
I sone l’ eûre ad’lé vosse finièsse,
Et l’ favète lait heûre è corti
Dès rîmês d’ ôr, qui fèt fruzi
Fî parèye qu’ ine tinrûle carèsse…
— Joseph Mignolet. - Sôdårds, rapwairixhoz tos ls efants pa ene ledjire caresse — Christian Thonet (fråze rifondowe).
- Dj' a cnoxhou ene pitite djonne feye, haiteye come ene trûte, a l' ådje ki l' cour si drouve a l' amour come li boton d' roze si tape å lådje dizo l' caresse do solo — Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 21 (fråze rifondowe).
- I sourdixh des fleurs, des caresses,
- (pa stindaedje do sinse) doûce parole po-z andouyî.
- Dismèfyîz vs di ses fåssès caresses
Ratourneures
candjî- fé des caresses a èn efant
- magnî ene sakî d' caresses : esse foirt tinrûle avou
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjî- (tinrûle fiestixhaedje) : mamêye
- (andoûlante parole) : préjhaedje, platchreye
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîfiestixhaedje
- Francès : caresse (fr)