breyeu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : « braire ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀɛ.ˈjøː/ /bʀɛ.ˈjøːʀ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- Ricepeures : bre·yeu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | breyeu | breyeus |
femrin 1 | breyeuse | breyeuses |
femrin 2 | brairesse | brairesses |
breyeu omrin
- li ci ki brait, ki tchoûle.
- li ci ki brait, ki gueuye.
- Et, s’ i fåt les costindjes payî,
El front i bén sins co schoircî ?(…)Ki metrént i, les puyeus tchéns,
Cwand les pus grands breyeus n’ ont rén ? — Marian de Saint-Antoine (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Et, s’ i fåt les costindjes payî,
- (pus stroetmint) Modele:mesti onk ki vneut criyî les noveles divinltins.
Sinonimeye
candjîonk ki vneut criyî les noveles
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjî onk ki tchoûle toltins Loukîz a : tchoûlåd
- Francès : pleurnicheur (fr)
onk ki vneut criyî les noveles Loukîz a : bassineu
- Francès : crieur public (fr)