bele-feye
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : « bele » + « feye », lu-minme calcaedje do francès « belle-fille ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bɛl.ˈfɛj/ /bɛl.ˈfɛːj/ /bɛl.ˈfiːj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bɛl.ˈfɛj/
- Ricepeures : bele-·feye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | bele-feye | bele-feyes |
femrin | bele-feye | beles-feyes |
bele-feye femrin
- kipagneye di si efant.
- Awè, våt co mî k’ dji m’ taijhe ! Mins cwand l’ tchesturlinne del bele rotche serè vosse bele-feye, ele n’ årè waire a s’ vanter d’ aveur ene boune bele-mere ! — Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.28 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîbele-feye
- Francès : belle-fille (fr)
- Neyerlandès : schoondochter (nl)