aigue
Etimolodjeye 1
candjîCalcaedje do francès « aigle » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛːk/ /eːk/ (betchfessî ai)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛːk/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
aigue | aigues |
aigue omrin et femrin
- grand oujhea magneu d' tchå, foirt mancî d' disparexhaedje, ki l’ sincieus no, c’ est : Aquila spp.
- Les årmureyes di Napoleyon prumî, c' esteut ene bele aigue ki tneut l' tonire divins ses grawes — Motî Forir (fråze rifondowe).
- On djoû, tos les moxhons s' avént dvou rashonner
Po vey li ké did zels k' aléve esse lomé rwè.
(…)Et asteure, dit-st i l' aigue, schoûtez bén çki dj' vos di
Li ci k' volrè l' pus hôt, c' est lu k' serè tchoezi — Roger Tabareux (fråze rifondowe).
-
dins l' nive
-
so les årmureyes Napoleyon
Mots d’ aplacaedje
candjî- aigue rweyå (Aquila chrysaetos)
- aigue Bonelli (Aquila fasciata)
- aigue ås botes (Hieraaetus pennatus)
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjî li pus grand des oujheas d' proye
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike aigue so Wikipedia
Etimolodjeye 2
candjîAddjectif
candjîaigue
- k' a-st on sawoura (ou on noda) acide, come li ci do citron ou co do vinaigue.
- magnîz ene sacwè d' on pô aigue po vs rapicî l' cour.