afilant
Etimolodjeye
candjîBodje « fil- », bodje A do viebe « filer » avou l’ betchete « a- » ey avou l’ cawete « -ant ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.fi.ˈlant/ Prononçaedje a radjouter ɔːøːãʧɛ̃ɛːʤɔ̃õɲeẽʀʃʒœəæ (betchfessî ô)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.fi.ˈlã/
- Ricepeures : afi·lant
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | afilant | afilants |
femrin padrî | afilante | afilantes |
femrin padvant | afilante | afilantès |
afilant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- taeyî a ponte, ki trawreut åk come po rire.
- Ci spêye la est bén afilante — Jean-Baptiste Dasnoy, Dictionnaire wallon-français, à l'usage des habitants de la province de Luxembourg et des contrées voisines, (ratourné do francès).
- Il a-st apicî ene pitite alene bén afilante et i m' a rtrawé l' blouke di m' solé — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- (antomeye) ki va a ponte, si ployant dipus k' d' alaedje, tot djåzant d' ene djonteure.
- Waite lu, avu ses afilants keutes.
- (imådjreçmint) ki shonne trawer vos ouys, tot djåzant des ouys d' onk ki vos waite.
- Dj' end a peu avou ses afilants ouys.
- ki va foirt hôt, po on son (aprume del vwès).
- Schoûte lu criyî, avou s' pitite afilante vwès — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- ki dit do må, tot djåzant del boke d' ene djin.
- Il a ene afilante gueuye — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- Dj' inme mî vey ses talons k' ses betchetes, avou si afilante linwe — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe et rarindjeye).
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîki va hôt, po ene vwès
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîki va foirt hôt, po ene vwès, on criyaedje