Loukîz eto : åbitude.

Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « habitude » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
abitude abitudes

abitude omrin

  1. fijhaedje repeté.
    • Ci n’ est nén dins ses abitudes.
    • On tåvlea ki m’ rapinse l’ abitude k’ on aveut
      D’ arinner Pire et På, di s’ raconter l’ onk l’ ôte
      Totes sôres di screts mawets. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.102, “Pâhûlisté” (fråze rifondowe).
    • Mins la, Djermwinne n’ aveut nén lawté, come a s’-t abitude. Jacques Desmet, On Sånî a pårt.
    • L’ abitude, c’ est ene deujhinme nateure.
    • I lyi fåt scheure ses laidès abitudes. D.T.W.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
fijhaedje repeté