Etimolodjeye

candjî

Do viebe « abate » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
abataedje abataedjes

abataedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « abate ».
    • L’ abataedje des åbes.
    • Evoyî les vatches a l’ abataedje.
  2. plaece la k' on-z abate les biesses.
    • Ele prinda s' coraedje a deus mwins et moussa dvins ene ptite måjhone åd divant di l' abataedje k' esteut la adon. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.50 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
abataedje