Ite

Loukîz eto : -ite.

Walon (Rifondou) candjî

Dirî voyale	Dirî cossoune
Yite	Ite

Etimolodjeye candjî

Tayon-bodje vî hôt almand * « gatja » u * « jat » (d' on bodje vî vî tîxhon * « gatwǭ », racuzinåve avou l' almand « Gasse » sitroete rowe, et l' inglès « gate », poite di veye) avou tayon-bodje gayel « -erna » (cawete des aiwes), mostrêye dins les scrijhas del Hôte Mîtinne Ådje (Itrina, Iturnam); li cawete s' a-st enulé pus tård, pår e walon; li mot est racuzinåve avou l' neyerlandès « Itter » (ene aiwe ey on viyaedje di Flande), l' almand « Itter » (on viyaedje d' Otriche), li neyerlandès « Itterbeek » (viyaedje di Flande) eyet l' neyerlandès « Etterbeek » (comene do Grand Brussele).

Prononçaedje candjî

Loukîz a : « Yite »

AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /it/ (minme prononçaedje pattavå)
Ricepeures : nén rcepåve

No prôpe candjî

Ite femrin (pus sovint après cossoune)

ancyin ptit ban del Walonreye, divnou intité.
- El perlinaedje a Notru-Dame d' Ite — Motî d' Ite, a « Yite » (fråze rifondowe).
- Mi, dji so d' Yite — Motî d' Ite (fråze rifondowe).
- Lu, il est d' Ite.
(no d’ aiwe) aiwe ki s' maxhe a Same a Vijhnå.