wåkeure
Etimolodjeye
candjîBodje « wåk- », bodje A do viebe « wåkî » avou l’ cawete « -eure ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /wɔː.ˈkøːʀ/ /waː.ˈkɔʀ/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wɔː.ˈkøːʀ/
- Ricepeures : wå·keure
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
wåkeure | wåkeures |
wåkeure femrin
- (mot des tchveas) manire di s' wåkî.
- Ele fwait rire tolmonde avou s' drole di wåkeure — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ouy, on voet les pus droles di wåkeures k' on s' pinsreut esse å cwarmea — Motî Toussaint (fråze rifondowe et rarindjeye).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :