vroûlté
Etimolodjeye
candjîBodje « vroûl », avou l’ cawete « -é »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /vʀuːlte/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vʀuːlte/
- Ricepeures : vroûl·té
Addjectif
candjî- tot fwait di vroûl.
- Passmint vroûlté — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Rôlea d' papî vroûlté — Motî Forir (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint), (belès-letes) doûs come li vroûl.
- Sol vroûlté waezon stoelé d' magriyetes,
Li solo spårdeut ses rglatixhants rdjets— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Qwand nos creûh’lans l’boneûr" (fråze rifondowe). - Saiss bén si l' bleu stoelî n' est nén vroûlté waezon ? — Joseph Mignolet, fleurs d'esté (fråze rifondowe).
- Sol vroûlté waezon stoelé d' magriyetes,
Ratourneures
candjî- abit vroûlté, vinte afamé : (C'est nén todi l'aparince ki mostere çou k' nos estans vormint.)
Sinonimeye
candjî- (doûs) watlé
Contråve
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
vroûlté | vroûltés |
vroûlté omrin
- vroûltêye sitindêye.
- E vroûlté d' vosse corant, dj' a les pinses ki dj' fiestixh
Li taye del feme inmêye
Cwand ele mi fjheut bate li cour
D' amour — Louis Lagauche, "L' inmant", A mi p’tit rèw’, (1947), p. 137 (fråze rifondowe).
- E vroûlté d' vosse corant, dj' a les pinses ki dj' fiestixh
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîvroûlté
- Francès : surface veloutée