tchenonne
Etimolodjeye
candjîcalcaedje do latén « canonicus », lu-minme do vî-grek « κανών » (rûle, vedje).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃɛ.nɔ̃ːn/ /t͡ʃɛ.nɔːn/ /ʃa.mwɛn/ /ʃa.nwɛ.nɛs/ /ʃa.lɔ.nɛs/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃɛ.nɔ̃ːn/
- Ricepeures : tche·nonne
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchenonne | tchenonnes |
tchenonne omrin
- (e l’ eglijhe catolike) cler ki overe dins ene porotche po dire messe ou pretchî.
- elle a stî a scole amon les tchenonnesses a Djoupeye.
- Calvin esteut on tchenonne
Et Luther, on disbåtchî moenne;
Å diåle les coirnêyes
Eto leus curêyes !
— Bate di dvize inte on catolike ey on protestant (fråze rifondowe). - Ouy’, li pîsson s’ènonde drî lès vèdjes di s’sårcô
Li pinsonî trèfèle i marquèye lès côps
Et n’candj’reû sès djoûs po lès cis d’on tchènônne
— Joseph Minet, "Les oujheas di nosse payis", p. 20.
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :