Etimolodjeye

candjî

Bodje vî francès « chapel » ‎(« tchapea »), avou l’ cawete « -et », pal voye do francès « chapelet » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
tchaplet tchaplets

tchaplet omrin

  1. coide avou des grinnes u des ptitès boles ki les creyants contnut tins del priyire et k’ on mete åtoû d’ ès cô.
    • Divins totes les craboyes des åmes,
      D' ene a l' ôte, mes loukeures rôlèt,
      Drî les påpires dji voe les låmes
      S' efiler come èn on tchaplet. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), p.2 (fråze rifondowe).
    • Dji ratindeu påjhire e rwaitant m' grand-mere disgurner s' tchaplet avou s' gros doet ki sôtléve d' ene bole a l' ôte Joselyne Mostenne, Mononke Lizé, 2023 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî
Ratourneures
candjî
  1. disfåfiler s' tchaplet : candjî d' bole a tchaeke påter u åvé tot fjhant s' tchaplet
    • Pusk' on vou ku dj' tchante kékes couplets,
      Dji m' va disfåfiler m' tchaplet
      So les omes
      Camille Gaspard (fråze rifondowe).
  2. disfiler s’ tchaplet
  3. disgurner s’ tchaplet

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
tchaplet