tchalon
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « catellus » (pitit tchén) avou l’ cawete « -on »; mot cité dins l’ FEW 2 497b. Dataedje do mot : 1200
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /t͡ʃa.ˈlɔ̃/ /t͡ʃaːlɔ̃/ /t͡ʃa.ˈɔ̃/ /t͡ʃa.ˈjɔ̃/ /t͡ʃa.ˈlɑ/
- (pa rfrancijhaedje) /ʃa.ˈlɔ̃/ /ʃaːlɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃa.ˈlɔ̃/ miersipepieuzmint e l’ notule ALW 8.128
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : tcha·lon
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchalon | tchalons |
tchalon omrin
- (no d’ inseke) vier di moxhe, di baloujhe, di moxhe bizrece.
- E moes d' måss, on passéve si tins a fé brotchî les tchalons (di moxhe bizrece) foû; mins si t' el sipotchives, li vatche atrapéve on boursea come mi pougn.
- Troes ans k' i fåt ås tchalons (di baloujhe) po rexhe foû d' tere — Pierre Lazard, tapuscrît sins tite, may 2024 (fråze rifondowe).
- (antomeye) gros nuk k' on atrape so les mwins e-z ovrant deur.
- Bråmint dins yeusses avént des clås, des plakes plinnes d' oumeur a leu djambe, des tchalons froxhîs avou les mantches di totes les usteyes des cinses et des terasmints — Louis Sohy (fråze rifondowe).
- Gn a des cis k' ont des tchalons a leus mwins télmint k' i clatchèt ddins — Bob Dechamps (fråze rifondowe).
- (mot d’ medcén) moite tchå e mitan d' on boigne clå.
- I fåt tirer l' tchalon po sey schapé — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
-
tchalon d' baloujhe
-
tchalon d' moxhe
-
Gros nuk k' on atrape so les mwins e-z ovrant deur
Sinonimeye
candjî- (vier di moxhe, di baloujhe, di moxhe bizrece) : molon
- (gros nuk k' on atrape so les mwins e-z ovrant deur) : durion
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :