tchamarete
(Redjiblé di tchalmarete)
Etimolodjeye
candjîModele:Bdje («mousseure di bierdjî e pea d' moton»), vî lingaedje d’ oyi «chamarre» (cote avou toplin des pindants) (adon, parint avou l' francès «chamarré»), avou l’ cawete « -ete », pitite k' a des mousmints carimadjoylés; mot cité dins l’ FEW 19, 151b.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʧa.ma.ʀɛt/ /ʧal.ma.ʀɛt/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃa.ma.ʀɛt/
- Ricepeures : tcha·ma·rete
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchamarete | tchamaretes |
tchamarete femrin
- pitite båshele.
- C’ est l’ ivier. E l’ aisse, li feu hoûle,
Et l’ tchamarete fruzixh e lét — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.128, « Lès treûs madous» (fråze rifondowe).
- C’ est l’ ivier. E l’ aisse, li feu hoûle,
- djonne feye todi bén abiyeye.
- bele andoûlante djonne feye, foirt målåjheye.
Sinonimeye
candjî- (pitite båshele) : tchote, tchicote, mazete, Loukîz a : « båshele »; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 17 37.
- (bele andoûlante djonne feye, foirt målåjheye) : cåcarete
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- tchalmarète : S0
- tchamarète : E34, G217
Li mot n’ est nén dins : R13