tchåne
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « carpinus » (minme sinse); li mot est ddja femrin e latén, çou k’ est wårdé e walon, pal voye del cawete -ale.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃoːn/ /t͡ʃaːʀn/ /t͡ʃaʀn/ /t͡ʃoːm/ /t͡ʃoːʀm/ /t͡ʃaːʀm/ /t͡ʃaʀm/ /t͡ʃɛʀm/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃɔːn/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchåne | tchånes |
tchåne femrin
- (åbe) sôre di grand åbe avou des foyes dintêyes, ki l’ sincieus no, c’ est : Carpinus spp., foiravant ki l’ sincieus no, c’ est : Carpinus betulus.
- Ådneus, l' firté d' vos faws et l' ritchesse di vos tchånes
Valèt bén les dinteles des pus beas monumints. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), A l’Årdène, p. 146 (fråze rifondowe).
- Ådneus, l' firté d' vos faws et l' ritchesse di vos tchånes
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîtchårnea, tchårnalî, tchårnale; Loukîz a : « tchårnale »
Sipårdaedje do mot
candjîw. do Coûtchant, w. do Mitan miersipepieuzmint e l’ notule ALW 6.76
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :