soyon
Etimolodjeye
candjîBodje « soy- », bodje A do viebe « soyî » avou l’ cawete « -on ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
soyon | soyons |
soyon omrin
- (plante) fene waide des bwès u des prés.
- C' esteut des bonasses, ki s' avént pierdou dins les soyons d' brouwire — Motlî d’ l’ Årdene foyowe (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Cwand on fåtchive les prés, i faleut rawijhî l' få après dijh côps, télmint k' gn aveut des soyons — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- (mot des cinsîs) pluriyal four di pré (waire nourixhant).
- Dji n' a pus k' des soyons a dner ås biesses po fini l' ivier.
- (mot d’ houyeu) côpe, riskeus schetaedje k' aparexhe åd dizeur d' ene taeye.
Mots vijhéns
candjîbossene, bossinete, seton, fenaesse
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :