Etimolodjeye

candjî

Do viebe « sinti » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sintaedje sintaedjes

sintaedje omrin

  1. çou k’ on pout sinti avou s’ nez.
    • Gn a on drole di sintaedje, cial.
  2. çou k’ on pout sinti avou l’ pea, pal sinta.
    • Les aveules ont l’ sintaedje pus delicat k’ les cis ki veyèt. Motî Haust (fråze rifondowe et rarindjeye).
  3. çou k’ on pout sinti come emôcion u sintimint.
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  4. djesse måhonteus di nateure secsuwele.
    • Deus båjhaedjes, c’ est on sintaedje. Motî Haust (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. sintaedje di pîs : kénte.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
sintaedje avou s’ nez
sintaedje come emôcion
sintaedje avou l’ pea
djesse måhonteus di nateure secsuwele
sintaedje di pîs