seyance
Etimolodjeye
candjîcalcaedje do francès « seyance » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɛj.ɑ̃ːs/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɛj.ɑ̃ːs/
- Ricepeures : sey·ance
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
seyance | seyances |
seyance femrin
- raploû d' on tribunå, d' ene eterprijhe.
- raploû åtoû d' ene tåve.
- Oyi, lès maîsses, lès parints èt lès grands-parints s’ ragranciront d’awè one masse d’idéyes po fé spiter l’ walon, po-z-ayèssî lès-apurdices èt po mète su pîd ou su l’ sin.ne, dès spitantès sèyances dins leû scole, leû bibiotèque, è leû maujone ou dins lès tauveléyes — JSpi, Lès grands-åbes Noer Boton l° 505, p. 20-21..
Ratourneures
candjî- seyance tinante.
- Fele come on dzi, Itto drouve l' ouxh do rabôre, et li rclôre seyance tinante — Lucyin Mahin.
- seyance pårlumintaire
Sinonimeye
candjî- (raploû åtoû d' ene tåve) : tåvlêye
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- seyance : R12