s’ enairi
Etimolodjeye
candjîAplacaedje prono « s’ » + viebe «enairi».
Viebe
candjîs’ enairi (viebe å prono muroetrece)
- si stårer diviè l' copete tot djåzant di wapeur, di foumire.
- Fwait a fwait k' ele s' enairixh, on direut k' ele vout rdjonde
Ene nûlêye, cradjolêye come on crolé dama
C' est vraiy, cisse cial l' assaetche e s' rôzé barada — Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe). - Ci n'est nén sins foumire ki l'blame s' enairixh. — Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri (fråze rifondowe).
- Li foumire tournike et s' enaire tot-z epufkinant l' air del plaece basse do cir. — Jeanne Houbart-Houge (fråze rifondowe).
- Fwait a fwait k' ele s' enairixh, on direut k' ele vout rdjonde
- s' enonder dvins les airs tot djåzant d' oujheas, di fizêyes.
- Des colons ki s' enairixhèt — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ene volêye d' oujheas ki s' enairixh — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Loukîz les bén s’ enairi
Todi dzeu les grandès cours
Cwand savèt k' i gn a-st a saetchî
I s' î vont tos toû a toû. — François Barillié, divins: Li camrade dè l'joie 1852 (fråze rifondowe). - L' alaedje est dné : sins s' pus honti, tot l' monde s' eploye,
Et les tchansons s' enairixhèt come des fizêyes. — Henri Simon (fråze rifondowe). - E l’ air plinne di sinteurs s’ enairixheut l’ ålouwete ;
Ledjires come des påwions, les eures trossént leus guetes. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Dimesfiiz-v’ di v’piède», p.155 (fråze rifondowe).
- si måvler.
- Ele s' a-st enairi come ene sote — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ni vs enairixhoz nén ! — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « a ») si mete (a)
- On savtî s’ enairixheut timpe et tård a tchanter — Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîsi stårer diviè l' copete tot djåzant di wapeur, di foumire
s' enonder dvins les airs tot djåzant d' oujheas, di fizêyes
Ortografeyes
candjî
Loukîz a : « enairi »
