sårt
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « exsaritum » , lu-minme do latén sarrio et do vî uropeyin *sers- (taeyî les plantes).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔːʀ/ /soːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
sårt | sårts |
sårt (-såt dins les nos d’ aplacaedje tîxhon)
- (vî vî mot) plaece la k’ gn aveut on bwès, et k’ on-z î a fwait des tchamps, tot råyant les åbes et les bouxhons.
- Veyoz vs ci laid sårt la ki s' amoenne so pindêye
Disk' a l' cinse k' est sins finiesses, sins ouxhs et sins mouvmints?
C' est l' ancyinne tere do mwaisse moirt do discoraedjmint
— Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 67 (fråze rifondowe).
- Veyoz vs ci laid sårt la ki s' amoenne so pindêye
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîAplacaedjes ordinaires
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîdistrîxhnêye plaece
- Francès : essart (fr), défrichement (fr)
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike sårt so Wikipedia