Loukîz eto : Sårt.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « exsaritum » , lu-minme do latén sarrio et do vî uropeyin *sers- (taeyî les plantes).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sårt sårts

sårt (-såt dins les nos d’ aplacaedje tîxhon)

  1. (vî vî mot) plaece la k’ gn aveut on bwès, et k’ on-z î a fwait des tchamps, tot råyant les åbes et les bouxhons.
    • Veyoz vs ci laid sårt la ki s' amoenne so pindêye
      Disk' a l' cinse k' est sins finiesses, sins ouxhs et sins mouvmints?
      C' est l' ancyinne tere do mwaisse moirt do discoraedjmint
      Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 67 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
distrîxhnêye plaece

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike sårt so Wikipedia