Etimolodjeye

candjî

No d’ fijheu do viebe : « sårter ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin sårteu sårteus
femrin 1 sårteuse sårteuses
femrin 2 sårtêyresse sårtêyresses

sårteu omrin

  1. onk ki sårtêye dins les bwès.
    • I n’ a nole plaece ki n’ poite l’ ombion des ptitès corotes di cisse pratike la (li sårtaedje) ; li pelote del tere di l’ Årdene end est tote roylêye ; On-z î advine mî k’ en on live li grande istwere des sårteus. Serge Fontaine (fråze rifondowe).
    • Tot ça po vs mostrer ki les djins d’ avår ci ont todi fwait do feu ; i s’ rissintèt d’ mwintès djermêyes di sårteus, di fådeus et d’ bokions. — Laurent Dabe (fråze rifondowe).
  2. onk ki rneteye on terén des bouxhons et des waezons.
    • Pire boutéve ses dijh eures come sårteu et come piyotcheu, efonçant s’ piyotche dins les bancs d’ agåjhe. Michel Piette (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. magnî come on sårteu

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
sårteu