Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « potio » (aboere), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -on », pal voye do francès poison.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
pwezon pwezons

pwezon omrin

  1. prodût ki rind malåde les djins et les biesses s’ i mousse e leu coir.
    • Li djalozreye ki rind såvadje
      Divins leus cours a fwait ravadje,
      Et tcherdjî leus åmes di pwezonJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.35, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe).
    • C’ est kécfeye bén di ç’ moumint la kel pwezon s’ a metou a cori dins mes voennes. Lorint Hendschel.
    • Djômihant d'vins lès fonds
      D' in-èwarant sankis' ,
      Dji pouhîve å pwèzon
      Disk' a d'vins lès fondris' .
      Camille Gaspard.
    • Li rôze lawri a des belès rodjès fleurs mins c’ est do pwezon.
  2. pitit efant ki fwait bråmint des biestreyes, dit binamêymint.
    • A ! dji t’ rårè, ptit pwezon !

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
prodût ki fwait do toirt å coir