poupåd
Etimolodjeye
candjîBodje « poup- » (« pope »), avou l’ cawete « -åd ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pu.ˈpɔː/ /pu.ˈpoː/ /pu.ˈpɒː/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pu.ˈpɔː/
- Ricepeures : pou·påd
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
poupåd | poupåds |
poupåd omrin
- efant faxhî.
- Ké bea poupåd ki vs avoz ! — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Nannez, poupåd niket ! — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) efant del nexhance disk' a deus ans.
- Les deus omes boevèt ene deujhinme rôgueye, pu vont fé rashir li poupåd å gros redjisse del comene — Dieudonné Salme (fråze rifondowe).
- (antomeye) noer rond å mitan d' l' ouy ki houze ou ki s' dihouze sorlon l' loumire ou l' noeristé.
- Il a ene blanke taetche sol poupåd di l' ouy. — Motî Forir (fråze rifondowe). & — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Tot ravôtiant s’ poupåd divins s’ grand vwele di ranse,
Ele s’ a-st ashiou dvant mi
Et, so troes moes k’ ont xhilté come ene transe,
Ele a djemi.
Troes mots k’ ont fwait drener s’ pôve coir. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Si feume », p.66-67 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîSinonimeye
candjîefant faxhî
noer rond å mitan d' l' ouy ki houze ou ki s' dihouze sorlon l' loumire ou l' noeristé