ponete
Etimolodjeye
candjîBodje « pon- », bodje A do viebe « ponre », avou l’ cawete « -ete ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔ.ˈnɛt/ /pu.ˈnɛt/ /pœ.ˈnɛt/ /pɛ.ˈnɛt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔ.ˈnɛt/
- Ricepeures : po·nete
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ponete | ponetes |
ponete femrin
- (mot des cinsîs) pitit batch po les poyes aler ponre.
- El poye est so s' ponete; ele va ponre — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- tchena do tchet.
- Li tchet doime e s' ponete addé li stouve — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- plaece po s' ripoizer.
- On-z årè l' tins, did ci å Dierin Djudjmint, do rovyî l' Kéke e si ptite ponete — Auguste Laloux (fråze rifondowe).
- coirbeye.
- Il avént des gueuzreyes dins ene pitite ponete sol dresse — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- grand tchapea d' solea.
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîF. "pondoir".