pincea
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « pinceau » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea »; li peur walon sereut "picea", avou l' bodje "picî"; dins les disfondowes, on n' a nén "pincia", "pincha", mins bén on setche calcaedje "pinçô"
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
pincea | pinceas |
pincea omrin
- pitite broushe po mete e coleur u po ponde des pondeures, k' on tént tot l' piçant inte ses doets.
- Artur a todi inmé les coleurs et les pinceas; ses ouves sont des vraiyès merveyes — Marc Etienne, Li ptite gazete di Måmdiy, l° 36, måss 2009 (fråze rifondowe).
- I prinda (les rais del tchetoere) onk a onk, schova et shofla les moitès moxhes evoye, netia bén ttafwait avou on fén pincea… — Albert Lenfant (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- pincea al båbe : pitite broushe po mete do savon po fé s' båbe.
- Po s' raezer, i mete sol tåve li paket d' lames di rcandje, li ptite blanke djate, li bordon d' savon, on pincea a båbe et ene pire d' alon. — Mariette Chinon (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike pincea so Wikipedia