pice-crosse
Etimolodjeye
candjîAplacaedje viebe + si coplemint : « pice » (viebe « picî ») + « crosse », ki pice si crosse po ndè nén dner on boket.
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
pice-crosse | pices-crosse |
pice-crosse omrin et femrin
- djin ki n’ alowe nén voltî ses cwårs.
- Cwand l' mwaisse di s' cabane (on pice-crosse),
Aprinda ki c' esteut l' Bon Diu
K' aveut stou vey si locataire,
I derit : — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les roies", p.11 (fråze rifondowe). - On l’ a todi dit on pô pice-crosse ; i doet aveur ene peme pol soe ? — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.15 (fråze rifondowe).
- On frèzé qui catchîve dizo s’tchape di fi d’ôr
Ine djêve di magneû d’censes, di piscrosse èt d’råwteû. — Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 80.
- Cwand l' mwaisse di s' cabane (on pice-crosse),
Sinonimeye
candjî- arabe (disconsyî uzaedje)
- djwif (disconsyî uzaedje)
- rapia
- puyeus
- gobe-cwår
- croxhe-patår
- wèr (E165 p. 25)
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîE rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : E165
Ratournaedjes
candjîAddjectif =
candjîpice-crosse omrin et femrin
- ki n’ alowe nén voltî ses cwårs.
- Li nateûre èst pice-crosse, èle riçût pus åhèymint qu' di n'ner, èlle inme d' avu tot d' à sonc. — Jean Bosly, L’ îmitåcion d’ Jèzus-Cris (ratourné di J. Bosly).
Sinonimeye
candjî