parint
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « parens » (parints, pere et mere).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pa.ʀɛ̃/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : pa·rint
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
parint | parints |
parint omrin
- djin k' a on cmon tayon avou vos.
- C' est on parint do costé di m' mame.
- Si l' parint a dtrop d' dorêye, vos nd åroz — Lucyin Mahin (fråze rifondowe).
- Mès bons-amis, dji v' deû dîre
Qui dj' va fé mi tèstamint
Djèl fé po tos-ètrindjîrs
pusqu'i dji n'a pu nou parint — Baptiste Frankinet, Mi tèstamint Noer Boton l° 505, p. 25..
- pere ou mere, onk des deus.
- C' est on parint ki doet siner l' bultén.
- (pus sovint eployî å pluriyal) ratayon.
- Et po t’ disfinde, cwand dj’ serè grand,
Sins halkiner, dji shurè l’ voye
K’ ont shuvou l’ an trinte, nos parints — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.34, “Walon d’vant tot !” (fråze rifondowe).
- Et po t’ disfinde, cwand dj’ serè grand,
Ratourneures
candjîParintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjî- (djin k' a on cmon tayon avou vos) : cuzén