pénsonî
Etimolodjeye
candjîBodje « pénson » avou l’ cawete « -î ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɛ̃.sɔ.ˈniː/ /piː.sɔ.ˈniː/ /pe.sɔ.ˈniː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pẽ.sɔ.ˈniː/
- Ricepeures : pén·so·nî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | pénsonî | pénsonîs |
femrin | pénsonresse | pénsonresses |
pénsonî omrin
- li ci ki tént des pénsons.
- li ci ki tchesse après les pénsons.
- Lès vrèyes pinsonîs, c’èsteût 15 ou 20 pîssons qui sôdît d’on côp po ’nn’ avu tél’fèye 4 ou 5 di bon: c’èsteût lès ricipiawe, lès friscabiawe, lès distèrwitche, lès vîdiu èt lès pinte di bîre qu’on r’cwèréve sovint — Joseph Minet, "Lès oûhês d’nosse payîs", p. 20.
Sinonimeye
candjî- colebeu d’ pénsons
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîpénsonî
- Francès : pinsonnier (fr)