påjhûlisté

Walon (Rifondou)

Bodje « påjh » ‎(« påye ») avou l’ dobe cawete « -ûlisté » (ou bodje « påjhûle » avou l’ dobe cawete « -isté »), (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1900).

AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔː.hyː.lis.ˈte/ /paː.hyː.lis.ˈte/ /poː.ʒyː.lis.ˈte/ (betchfessî å), (betchfessî jh)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔː.ʒyː.lis.ˈte/
Ricepeures : på·jhû·lis·té

singulî	pluriyal
påjhûlisté	påjhûlistés

påjhûlisté femrin

cwålité d’ ene påjhûle plaece, on påjhûle moumint, dit dins ene fråze di mouwance.
- El påjhûlisté del vesprêye,
  Mi cour a si sovint tchanté
  K’ i m’ arive di cmoudri m’ pinsêye
  Po rtrover l’ andje k’ el fwait tocter. — Émile Wiket, "Fruzions d' cour" (fråze rifondowe).
- C' e-st a schipe minme si l' vint s' rimowe,
  Veyant l' påjhûlisté del rowe — Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 6, "L’Hiviér" (fråze rifondowe).
- E fond d’ ene hourêye, ene grêye vwès xhiya l’ påjhûlisté del tere et s’ sipårda dzo les coxhes, claire, ledjire come li sospir d’ on clabot å lon… bén lon… — Joseph Mignolet, Vè l’loumîre (fråze rifondowe).
- Ine poûssire, si fene k' on nel sait vey,
  s' elive et s' kisseme a tchaeke flot ki passe,
  et la, dzo l' solo, el påjhûlisté
  del tére qui frudjeye, — les grins sont maryîs
  — Henri Simon, "Li pan dè Bon Diu", "Li florihåye" (fråze rifondowe).
ovraedje nén nåjhixhant.
- Loukî l’ avoenne ki gurneye ou les crompires ki groxhixhèt tot boslant l’ rahoplaedje, tchipoter e l’ ovroe, aler al Sint-Djåke, fiesti s’ feme ou coleber avou l’ vijhene, vo t’ la des påjhûlistés. — Serge Fontaine (fråze rifondowe).