niyêye
niyêye | nitêye |
Etimolodjeye
candjîBodje « ni », avou l’ cawete « -êye », (avou on ristitchî Y po stoper l’ ahiket).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /nɪ.jɛːj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ni.jɛːj/
- Ricepeures : ni·yêye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
niyêye | niyêyes |
niyêye femrin
- (no d’ contnou) çou k' gn a dvins on ni come oûs a cover ou come pitits oujheas.
- Lès-oûhês l’ riqwèrèt, li monså faît s’ niyêye
divins ’ne fotche conte si bôr èt, qwand l’ Bêté tchèrèye
påhûl’mint d’vins les steûles èl doûce tièneûr dèl nut′,
c’est sor lu qu’ po tchanter l’ råskignoû s’apîcetêye.
— Henri Simon. - Cwand on s’ pormoenne avå trixhes et bwès, il atome k’ on voeye, so èn åbe, ene niyêye di fenaesses ou d’ mosseas — Joseph Minet, "Les oujheas di nosse payis", p. 19.
- Pocwè kel gorea-moxhon, evoye al revolete, åreut i rovyî l' tcholeur del niyêye ? — Jean-Denys Boussart (fråze rifondowe).
- Lès-oûhês l’ riqwèrèt, li monså faît s’ niyêye
- (imådjreçmint) binde d' efants, di djins.
- Kimint, sins leye, aclevreut on l' niyêye?— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 110, "Ås vîs djônês" (fråze rifondowe).
- Po toplin des ôtes, awè dai,
Ene téle niyêye sereut-st ene tchedje;
Nos cmeres, asteure, n' ont pus l' coraedje
Di s' ehaler d' on té fårdea— Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.148; "Madame groubiote" (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) (belès-letes) plaece k' on-z î e-st aclevé, k' on s' î sint come e s' måjhone.
- Si foidje ! Niyêye des vîs cpagnons,
Di s' pere et motoit d' ses tayons,
La ki guerive des eures etires,
Todi parey avou l' sorire
— Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 13 (fråze rifondowe).
- Si foidje ! Niyêye des vîs cpagnons,
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîSipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîefants d'ene famile
- Francès : enfants d'une famille