mustea
Etimolodjeye
candjîNén cnoxhou tayon-bodje, mins dedja dins l’ vî lingaedje d’ oyi (vî francès « mustel »), avou l’ cawete « -ea », racuzinåve avou l’ gåmès « muté » (djino).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mys.ˈtja/ /mys.ˈtɛː/ /mus.ˈtɛː/ (betchfessî ea)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mys.ˈtja/
- Ricepeures : mus·tea
Sustantif
candjî| singulî | pluriyal |
|---|---|
| mustea | musteas |
mustea omrin
- gros oxhea metou inte li djno eyet l' tchiveye.
- I s' a dischavé l' mustea conte les montêyes.
- Seulmint, dixhombere-tu, tins k' t' es nén co tchenou ni roed dvins les musteas !— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 115, "L'infifélité d' Catrène".
- S' i mousse e m' måjhone, dji lyi hinrè ene tcheyire divins les djambes po lyi spiyî on mustea — Georges Alexis (fråze rifondowe).
- Gn a des cotrês ki vs kibouyèt les musteas — ramLR (fråze rifondowe).
- (mot d’ mônî) E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame..
- On dit minme ki t’ as l’ vier e cawe,
Ki tes musteas
Ni valèt nén co, pôve vî rowe,
Li côp d’ picrea. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.161, “Li Vîx Molin” (fråze rifondowe).
- On dit minme ki t’ as l’ vier e cawe,
F. tibia.
aveur des hames° ezès musteas. Loukîz a : hame-ezès-musteas.
mete des hames ezès musteas : fé des rujhes a ene sakî, ene sacwè, espaitchî on cåzaedje.
ès broûler les musteas : ès broûler les djambes tot s' metant trop près do feu, cwand on-z est edjalé. O vén don, pôve edjalêye; ti vouss broûler les musteas ? (Noyé walon).
2. (mot d' botchî) djeret. I nos dene on mustea d' boû pol tchén. < ene cråsse sope on mustea d' boû. F. jarret.
3. dins l' vî discôpaedje, gros oxh et les laids bokets ki sont après, k' on dveut prinde å botchî, et lzès payî å pris del boune tchå. trawé mustea : gros boket côpé des deus costés å mitan d' èn oxhea, ki l' miyôle a rexhou foû.
Sinonimeye
candjîgrevêye, greve, schinon del djambe