montêye
Etimolodjeye
candjîDo viebe « monter », avou l’ cawete « -êye ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mɔ̃.ˈtɛːj/ /mɔ̃.ˈtej/ /mɔ̃.ˈtɛj/ /mɔ̃.ˈte/ /mɔ̃.ˈtiː/, miersipepieuzmint e l’ notule ALW 4.52
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔ̃.ˈtɛːj/ aschoûtez lu
- Ricepeures : mon·têye
Pårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | monté | montés |
femrin | montêye | montêyes |
montêye femrin
- femrin pårticipe erirece (fok dins ene fråze al vwès passive), do viebe : «monter».
- Li guinguete a stî montêye so rén do monde di tins.
- Ene hålete, c' est ene sôre di bounete di toele, montêye so des fis d' fiers
Ratournaedjes
candjîAddjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | monté | montés |
femrin padrî | montêye | montêyes |
femrin padvant | montêye | montêyès |
montêye femrin
- (botanike) k' a crexhou e smince, po ene verdeure.
- Les raecenes sont montêyes.
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
montêye | montêyes |
montêye femrin
- (djeyografeye) plaece k' ene voye monte.
- Il a toumé moirt dins l' montêye di l' Obisse.
- apas d' èn escayî.
- Waite a twè! gn a ene montêye k' est findowe.
- todi pluriyal Loukîz a : «montêyes».
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîgripete; Loukîz a : « gripete »
Contråve
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :