mivêye

Walon (Rifondou)

Plinne cogne	Spotcheye cogne
mivêye	mvêye

Etimolodjeye

Bodje « mivé » avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /mivɛːj/ /mivej/ /mive/ /mivɛs/ /mivet/ /mivet͡ʃ/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /mivɛːj/

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	mivé	mivés
femrin	mivêye	mivêyes

mivêye femrin

1. femrin singulî di : « mivé », comere (veyowe pitieuzmint).
   • Tote ritoûrnêye k’ elle a stî, li pôve mivêye. — Chantal Denis, Dji vôreu qu’i ploureut, p. 40 (fråze rifondowe).

Ratourneures

1. sote mivêye : sote comere.
2. laide mivêye : ene ki s’ kidût må.

Ratournaedjes

mivêye

• Francès : bougresse ^(fr), pauvresse ^(fr)